1 (12) 2000
Ekumenizm
POBIERZ BEZPŁATNY PDF Spis Treści
Dodatek teofila
Philospohia viva teofila
Spory, dyskusje, polemiki teofila
Rozmowa teofila
- Dialog – nadzieja wspólnego poszukiwania Boga rozmowa z o. Tomaszem Golonką OP
- Zielone światło dla ekumenii rozmowa z o. Maciejem Ziębą OP
- Ożywić ducha ekumenizmu rozmowa z Janem A. Kłoczowskim OP
Ankieta teofila
Artykuły teofila
- „Monos” – człowiek wezwany do jedności o. Michał Zioło OP
- Ku dialogowi chrześcijańsko-żydowskiemu ks. Michał Czajkowski
- Czy możliwy jest głęboki dialog chrześcijańsko-żydowski Stanisław Krajewski
- Ekumenia wkracza na nowy gościniec ks. Alfons J. Kijas OFMconv
- „Wspólna deklaracja w sprawie nauki o usprawiedliwieniu” – refleksja ks. Roman Mikler
- Kłopoty z ekumenizmem – raport z frontu wschodniego Andrzej Bielat OP
- Rozmyślania o jedności kościołów ks. Witold Maksymowicz
- Historia ekumenizmu na Węgrzech Józef Puciłowski OP
- Parę słów o ekumenizmie praktycznym Tytus Piłat OP
- Modlitwa – droga pojednania i przebaczenia Michał Adamski OP
- Obowiązek, od którego nie można wię wymówić Marek Nowak OP
- Arystoteles i święty Tomasz z Akwinu o powszechnie dzielonych przekonaniach Kurt Pritzl OP
Horyzonty teofila
Dominikalia teofila
Wykład teofila
Poezja teofila
inne
Żyjemy w trudnej, choć pełnej nadziei „epoce ekumenicznej łaski”. Świadczy o tym chociażby podpisana niedawno między katolikami a protestantami „Wspólna deklaracja o usprawiedliwieniu”. Jest to z pewnością powiew Ducha Świętego, który stanowi Źródło jedności. Wydaje się, że i nasze „redakcyjne żagle” pochwyciły nieco z tego ożywczego tchnienia, co zaowocowało obecnością na łamach Teofila tematyki ekumenicznej. Cieszymy się, że numer ten mógł powstać także dzięki współpracy duchownych z Kościoła ewangelicko-augburskiego i z Kościoła prawosławnego. Zarazem nieprzypadkowo rozpoczynamy od przedstawienia, często nierozumianej i niedowartościowanej w Polsce, kwestii dialogu chrześcijańsko-żydowskiego. Bo jak powiedział Jan Paweł II, religia żydowska jest dla chrześcijaństwa rzeczywistością wewnętrzną, a stosunek do niej jest inny, aniżeli do jakiejkolwiek religii. Stąd zamieściliśmy również wypowiedź członka Gmin Żydowskiej.
Istotne jest także dostrzeżenie wymiaru duchowego ekumenizmu, którego serce stanowi modlitwa. Z powodzeniem może on karmić się także doświadczeniem życia mniszego, z jego fundamentalną zasadą szacunku dla drugiego człowieka.
Przygotowując materiał, zadawaliśmy sobie pytanie, czy aby znaczna cześć polskich dominikanów nie popadła w „ekumeniczną drzemkę”. Jakkolwiek brzmiałaby odpowiedź na to pytanie, mamy nadzieję, że lektura niniejszego Teofila przyczyni się do wzmożenia zainteresowania ekumenizmem i pobudzi do owocnej posługi jednania.