Nie jest chyba do końca tak, że człowiek patrzy okiem, słyszy uchem, a dotyka ręką. Człowiek widzi, słyszy i dotyka – językiem.
Łapanie węża do ręki to wykorzystywanie tego, co jest rozumne: co może być roztropne, ale może być też przebiegłe. Nie bać się wziąć do ręki węża to nie bać się myśleć.
Marginalia bywają świadectwem miłości od pierwszego wejrzenia, zachwytu, olśnienia. Ale mogą także być bliznami po ciężkiej walce dwóch światów.
© 2023 teofil — Powered by WordPress
Theme by Anders Noren — Up ↑
