stacje krzyża o słuchaniu i głoszeniu Słowa Bożego

Zapraszam Cię, byśmy razem wyruszyli w drogę. W podróż za Słowem, które mieszka w naszych sercach. Droga krzyżowa, którą Ci dziś proponuję, to czternaście medytacji zestawionych z dziełami sztuki komentującymi dany etap. Do każdej stacji dołączona jest pieśń pasyjna, dzięki której możesz zanurzyć się w głębi kontemplacji. Linki do pieśni podane przy stacjach pochodzą z YT. Możesz również skorzystać z przygotowanej przeze mnie playlisty na Spotify.

Droga, która jest przed nami, zajmie Ci nieco ponad godzinę.

Możesz podzielić tę modlitwę na kilka części, możesz także opuścić niektóre elementy. To jest jednak ważne: pozwól się prowadzić Duchowi Świętemu i dostrój swoje tempo do jego sugestii. Gotowa? Gotowy?

Początek

Pan BÓG dał mi język ucznia,
abym umiał słowem pokrzepiać strudzonych.
Rozbudza mnie każdego ranka,
od rana czyni mnie gotowym,
bym słuchał jak uczeń.
Pan BÓG otworzył mi uszy,
a ja się nie wzbraniałem
ani nie cofnąłem. 

Izajasz 50, 4

Panie, oto teraz jesteśmy gotowi. Pozwól nam pójść drogą słuchania i głoszenia Słowa Bożego. Otwórz nam uszy ucznia, aby były czujne na Twe słowo, chętne do słuchania tego, czego jeszcze nie znamy i nieskore do wycofywania się przed dobrą nowiną o nadziei.

Antoni van Dyck, Chrystus na krzyżu
z św. Katarzyną Sieneńską,
św. Dominikiem i aniołem, 1622-1627

I. Piłat opuszcza wzrok

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

nie potrafisz rozpalić nadziei
w człowieku zmęczonym życiem
skupionym na własnym rozgoryczeniu

nie chcę i nie mogę podnieść wzroku
ponad dobrze znany horyzont pragnień
czyli moją zranioną duszę
moje rozczarowane sny

Twoja porażka
jest jednak moją porażką
– Naszą –
porażką tego
czego nie ośmielam się szukać

Hieronim Bosch, Ecce Homo, 1490

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

II. Tak dla zbawienia

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

wziąć na ręce krzyż
to zamiast bierności
rozpaczy
i niemej akceptacji
zaufać stworzeniu człowieka
z jego groźbą i nadzieją

to ostateczne
tak 
dla zbawienia
dobra nowina
że jesteśmy jacy jesteśmy
– zbawieni

Mistrz Norymberski, Chrystus niesie krzyż,
1350–1360

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

III. Upadam obok Jezusa

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

jestem zraniony i rozerwany
obcy samemu sobie
po omacku szukam Edenu

w chaosie pragnień
samozakłamania grzechu
upadania w zwątpieniu

a Twoje słowo:
otucha
gest nadziei

powstań przyjaciółko
już minęła zima

Mistrz Reński, Dźwiganie krzyża, 1325 – 1335

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

IV. Jezus spotyka Matkę Słowa

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

twe spojrzenie Jezu rozczula
nie mogę się wymówić
uciec sprzed Twego oblicza
na twoje Słowo
będę rodzić Ciebie

niech się tak stanie

niech bez krzyku i bólu
przynoszę Cię światu
niech Tobą promienieję
wnoszę pokój
błogosławieństwo
łagodność
cierpliwość
życzliwość
miłość

niech mnie odtąd zwą
Matką Słowa

Parmigianino, Studium Madonny
i Dziecka, 1526 – 1530

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!
I Ty, któraś współcierpiała,
Matko Bolesna, przyczyń się za nami!

V. Szymon mimochodem pomaga

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

bohater mimochodem
dzieła odkupienia ludzkości
jest to zadanie
do którego mnie zapraszasz
które mnie przerasta 

gdy prostuję krzywe drogi
niosę z zatroskanym ciężar jego zmartwień
rozdaję dobre Słowa
powstrzymuję gorzkie myśli

w ten sposób
mimochodem
z Tobą
zbawiam człowieka

Giovanni Antonio Guardi,
Dobry Samarytanin, 1699–1766

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

VI. Weronika i Twarz

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

stworzył mnie Bóg na swój obraz
białe płótno z kalwaryjskiej drogi
prawdziwą ikonę najwyższego
odkrywającą jego twarz

– twarz Boga rozkochanego w stworzeniu
– oblicze zasnute krwią i zmęczeniem
– portret sędziego żywych i umarłych
– skórę policzki i czoło pokryte ranami

gdy się rozglądam dokoła
Ty jesteś tak blisko

Mattia Preti, Święta Weronika z chustą, 1652

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

VII. Miłość schodzi na ziemię

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

naucz mnie mówić innym o Tobie
bez niepotrzebnych ozdobników
bez splendoru
wydumanych frazesów
za którymi ukrywam moją nieporadność
w świadczeniu o Tobie

o Miłości która zeszłaś z nieba na ziemię
stanęłaś w jednym szeregu z nami
w prostocie
i ubóstwie

Deodato Orlandi, Św. Jan Ewangelista w żałobie,
1300 – 1310

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

VIII. Jezus opłakuje niewiasty

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

najwyższa pora
by już przetrzeć oczy
nie o ból
cierpienie i śmierć
przecież chodzi

w centrum uwagi jest
tron Chwały
i Ty 
Chwała

najwyższa pora
by już wyjść poza współczucie
– solidarność w udręce ciała –
i oczami duszy zobaczyć
bliskość
zwycięstwa

Bartolomeo Veneto, Dziecię Chrystus jako Zbawiciel Świata, 1502 – 1546

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

IX. Jezus wstaje

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

trzecie powstanie
jakbyś nie mógł się doczekać finału
pomimo trudu
pełen żaru i pasji
jak zawodnik przed startem

wstajesz
idziesz
wyprzedzasz wszystkich

jedyny świetnie znasz drogę
i wiesz jak przeciąć wstęgę na mecie

Naśladowca Bartolomé Estebana Murillo,
Mnich dźwigający krzyż, 1680–1700

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

X. Piękny człowiek

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

OTO CZŁOWIEK
w nieskalanym wydaniu
Nowy Adam
cały piękny i dobry

wreszcie czyni jawnym to
kim jest dla nas
– Przyjacielem

wolny dar miłości
tuż przed całopaleniem

lśniąco biały opłatek
w święto przemienienia
na górze czaszki

Guido Reni, Chrystus u słupa, 1604

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

XI. Jezus błogosławi

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

ostatni gest
do którego podnosisz ręce
na zawsze
nie mogą już przecież opaść
nawet ze zmęczenia
w najczarniejszej godzinie
niesprawiedliwości
samotności
agresji i śmierci
wobec kłamców
zdrajców
okupantów
i morderców
Ty głosisz Ewangelię pokoju
wszystko jest dobre

powoli zakwita
Drzewo Życia
– w kojącym jego cieniu
wątpimy w świętość

Mistrz Tablic Pasyjnych, Chrystus przybijany do krzyża, 1400

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

XII. Pan Życia umiera

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

jesteś cicha i niepojęta
śmierci
śmierci Pana Życia

najchętniej przed tobą zamilknąć.

a jednak
jeśli nasza śmierć odsłania
to co tracimy
– wszystko –
to śmierć Boga odsłania
to co zyskujemy

dlatego właśnie głosimy śmierć Twoją
Panie Jezu!

Mistrz z Flémalle (Robert Campin), Tron Łaski,
1428 – 1430

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

XIII. Po wszystkim

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

po wszystkim
gdy Ciebie już nie ma
ja słucham
– teraz naprawdę z całych sił słucham
gdy tak niewiele potrafię od Ciebie usłyszeć
choć Ty tak wiele mógłbyś mi powiedzieć.

po tym wszystkim
ja czytam
do znużenia czytam
tak wiele zapisano na pergaminie
na Twym ciele.

tak wiele lat minęło od tamtych wydarzeń
jednak niestrudzony
żywy atrament
wciąż nie może zaschnąć

Franz von Stuck, Pieta, 1891

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

XIV. Powrót

Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

Jezu
Słowo
od początku wychodzące z milczenia Ojca
skrusz milowy
kamień wieczności
i po raz wtóry
wyjdź na świat
byśmy razem z Tobą
wrócili do Boga

Rafael, Siedząca Madonna z Dzieckiem,
1500 – 1502

Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

Zakończenie

Daj nam dziś serce ucznia szczerze przejęte Twoim wezwaniem. Serce, które razem z Tobą stawi czoła niepewności i śmierci. Serce czułe, które rozpozna Twój ból w cierpieniu bliźniego oraz we własnej biedzie.

Daj nam też język ucznia: oddany głoszeniu Jedynego Słowa Życia. Język ucznia niosący nowinę – nie tę, którą chce głosić, lecz tę, którą świat ma usłyszeć. Język ucznia, który pociesza, błogosławi, odbudowuje, wyzwala i ożywia.

Amen.

Obrazy: Otwarty dostęp w Arvee i Städel Museum (kolekcja online)
Muzyka: Dominikański Ośrodek Liturgiczny (strona)
Tekst: Piotr Tasak OP

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *