Łapanie węża do ręki to wykorzystywanie tego, co jest rozumne: co może być roztropne, ale może być też przebiegłe. Nie bać się wziąć do ręki węża to nie bać się myśleć.
W ciągu jednej chwili cała fortuna Hioba obróciła się w tragedię. Stracił dom, rodzinę, bogactwo. Na domiar złego, gdy próbuje dowiedzieć się, dlaczego spotkało go tak wielkie cierpienie, Bóg wydaje się doradzać mu, by się tym nie interesował.
© 2021 teofil — Powered by WordPress
Theme by Anders Noren — Up ↑
